Toen we naar huis reden, nu in Het Gezeefde Gedicht van mei

http://www.hetgezeefdegedicht.be/zeefvandemaand.php

Toen we naar huis reden

Ik heb de moeilijkste weg gekozen, een omhelzing
in het vale licht van een parkeergarage, ik schakel
tussen koplampen en vrouw, tussen teder en rauw.

Ik mocht aan de spiegel komen, wreef een spoor van olie
op de polsen. Waar de huid het warmst was, zocht ik
verdoving, ik ben met de vingertoppen bij jou gekropen.

Ik weet nog wat ik deed. Ik stond rechtop, stierf
ondergronds, jij, gebogen, draaide je navel weg
binnen de zachte randen van het verzet.

Je zei niets, verschoof enkel het zinnebeeld op de
wagen, een premium godin. Toen we naar huis reden
zagen we vervaarlijk veel vrouwen met een kind.