En intussen tikken de middaguren

    

                                                    Foto Laurianne Palin, via Lukas Maes

                                                      En intussen tikken de middaguren *

                                                      De eerste dag is het vechten tegen miezerig weer.
                                                      Met opgerolde broekspijpen sta ik in het water 

                                                      en zeef de koude regen.
                                                      Dan is de kilte eruit. Het water stijgt.

                                                      Grootmoeders handen. Twee handen 
                                                      erbij en de wittekoppen gloeien. 

* De titel is ontleend aan een zin van Bernard Dewulf in DS Weekend van 12 juli 2014, p. 11 in “Oefening”.