Hoe dichtbundels en krantenberichten inspireren tot een schreeuw.


Bij een benjisprong


Zomaar zonder opdracht of regen
moest ik mijn eigen hart opvreten.

Ik vond er niets beter op dan de kamers
te vullen met lichaamsvocht.

Als het waait ben ik altijd bang dat er stenen
op mijn hoofd zullen vallen.

Het zou een mooi zicht zijn. Het zet mijn
stem in gang.

In een grote kartonnen doos werd ik
gestopt en riep bewust ‘koekoek’.

Minutieus maatwerk op drift.
Ik sloeg mijn armen uit naar wat is.

Een krachttoer toch,

al
tijd
bij
na
af




Reacties

  1. wat een fijn gedicht om te lezen en herkenbaar; althans zo voel ik dat aan!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ook ik voel het zo aan, want echt benji gesprongen heb ik niet.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts