Het punt blijft steken

                                        
                                                                           Leen Pil

                                                                   Het punt blijft steken

                                                        Dat het niet gemakkelijk zou zijn, wist hij,
                                                        niet hoe een blad zijn dichter lost
                                                        of hem in de buurt krijgt van een woord
                                                        dat als een drijflichaam de natte voeten stapelt.

                                                        En dat je lijnbreuk kunt voorkomen
                                                        door een stukje elastiek. De knik wordt ingehaald.
                                                        Je voelt de hoeken niet. Je bouwt een molenhuis,
                                                        een voederplek. Op afstand wordt geschoten.

                                                        Plots draait een woord niet mee. Hij zet het uit
                                                        in ander water. Ziet het verdwijnen op het scherm.