Turing top 100-gedicht 'Indianenverhaal'

Eén van mijn twee gedichten uit de top 100 van de Turing Gedichtenwedstrijd werd gisteren tijdens de prijsuitreiking in de Amsterdamse stadsschouwburg door jurylid Maartje Wortel voorgelezen, omdat het haar favoriete gedicht uit de top 100 is. Ze leidde het gedicht met fijn commentaar in. 
Het leverde geen prijs op maar dat het gedicht een favoriet was en voorgelezen werd, vind ik al een heerlijke prijs.



Indianenverhaal        

Onze grootmoeder heeft slechte ogen en het zou
onfair zijn haar in het donker uit te dagen.    
                                                   
Sherman Alexie


Overdag jagen we piepschuimbekers na.
Onze grootmoeder heeft slechte ogen
en het zou onfair zijn haar in het donker            
uit te dagen.

We zetten hinderlagen rond de tafel op
lokken met koffie en parels, drukken de
ondergrond aan. Het is niet de bedoeling
dat er gewonden vallen.

We zoeken met een onschuld die ons vrijpleit
met een schuivende hand rond de beker  
geluid dat door de tafel gaat tot stenen lagen
de echo’s weerkaatsen. Wij achterhalen

hoe dieper onze voeten, hoe uitgestrekter
de tijd. Een geconcentreerde geluidsgolf
kan een vis verdoven. We proberen tussen
sluwheid en waas de zinnen van een vrouw
terug te halen. We weten: hier komt ze mooier uit.





Reacties

  1. Wat fijn Leen, van harte proficiat!Ik vind het ook een heel mooi en bijzonder gedicht!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Deze reactie is verwijderd door de auteur.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Proficiat! Wat heerlijk om zoiets te mogen meemaken. En vanaf nu schrijven schrijven schrijven aan de gedichten voor de volgende editie =)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Deze reactie is verwijderd door de auteur.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Deze reactie is verwijderd door de auteur.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts