Voorbij de plaats waar we uitslapen

Ik zeg ‘Geen twee mensen zijn aan elkaar gelijk – en toch
stemmen we gelijkluidend in om kop en steel te wisselen
bij gebrek aan ruimte. We snijden, rapen delen op, iemand
maakt een foto met beschadigd licht.’

Zij zegt ‘Zou jij het kunnen, een maand op de rug liggen?
Sta ons toe daaraan te twijfelen, beweeglijk als we zijn

laten we de benen los, schrapen de botten schoon, vullen ons
licht en bestendig tegen het breken in onszelf voor we muurvast
in cement verdwijnen.’