Tot de rand

                                                 Tot de rand

                                                 Gehecht aan klanten serveren de kelners kussen
                                                 op de wangen en een half om half al was het tijd

                                                 gevuld met wintergangers en witte dames,
                                                 een man die rust zoekt op de bank onder

                                                 de spiegels. Aan de klant is niets versleten,
                                                 galant tot in het diepst van zijn gedachten,

                                                 alleen niet even blank. Zonder zegen moet
                                                 hij opstaan, een lege tafel verderop beproeven

                                                 alsof er net een zoutvat is verbouwd, een vrouw
                                                 met overjas is aangeraakt.

                                                 Onveranderd de locatie. Het art deco-licht
                                                 op het onvermogen is genadeloos.