Daar ligt het



                                                                  Daar ligt het

                                                    de kaart halen we in het postvak op
                                                    maar we worden niet wijzer
                                                    van de straat
                                                    een geluid dat klinkt als praten

                                                    we hangen een briefje voor het raam
                                                    en voeden onze handen met
                                                    afgestreken inkt
                                                    de benen met winterdagen